Thursday, August 12, 2010

Muka Yang Skema Jangan Disangka Tiada Buaya.

Hari pertama puasa aku sudah mahu mengumpat. Semalam aku rasa aku buat entri keinsafan bukan? Ohh jangan silap. Aku bukan mahu mengumpat. Saja mahu berkongsi pengalaman.

Hari ini aku pergi ke Johor Bahru. Mahu berpuasa dengan kakak. Jadi aku gerak gerak khas dari mahallah (baca: asrama) kira kira pukul 10.30 pagi.

Perlukah aku bagi definisi mahallah. Mungkin perlu, terutamana bila kamu ada kawan seperti ini,



Dukun Nuar: Weh. Ko duduk mane ha? Aku nak suruh member aku pegi amik ja.

Aku: Member ko budak uia ke? Bilang sama dia aku duk MAHALLAH ASMA'.

Dukun Nuar: Perghh. MAHAL sangat ke asrama ko? Hekhek.

Aku: Mahal jugak lah. Lebih mahal dari penumbuk kiri aku!


Diam. (Mungkin beliau takut). (Atau mungkin beliau jatuh tersungkur gelakkan aku).

Okay berbalik cerita aku gerak dari mahallah. Seperti biasa aku bawa satu beg galas dan satu beg sandang. Dalam 10 meter sampai ke bus stand depan Kulliyyah Engineering, aku melalui kawasan menggantung banner. 

Ketika itu ada dua orang technician uia sedang membuka banner. Muka skema habis. Yang seorang tengah sibuk buka tali banner. Yang seorang jadi mandur. 

Yang jadi mandur ni memang skema habis muka beliau. Pakai cermin mata. Muka alim2.

Aku lalu depan mereka. Baru tiga langkah membelakangkan abang2 ni. Tiba tiba,


"Perjalanan jauh tak ku rasa, kerna hati ku melonjak sama, hekhekhek.."


Aku tak kisah kalau abang tu saja nak mengusik. Yang paling kennot go (baca: tak boleh blah), suara dia nyanyi sebijik suara rempit! Okay serius menjengkelkan. 

Bukan aku saja yang kena. Ada seorang sister ni tengah bawak motosikal pun kena usik dengan beliau. Serius ayat2 rempit beliau gunakan untuk mengusik.

Air yang tenang jangan disangka tiada buaya. Muka yang skema huduh jangan disangka tiada rempitnya. Sekian entri menjengkelkan di bulan puasa.



"Ya Allah. Permudahkan lah jalan hidupku. Amin."



Wassalam.

No comments: